آیا واحد مسکونی که نود درصد آن تکمیل است جزء مستثنیات دین است ؟ تصور کنید شخص در حال نقل مکان به واحد مورد نظر است اما طلبکار یا محکوم له واحد مذکور را توقیف کرده است . آیا واحد مسکونی مذکور جزء مستثنیات دین نیست ؟
مستثنیات دین مطابق بند الف ماده 24 قانون نحوه اجرای محکومیتهای مالی در سال 94 تعریف شده است . طبق این تعریف منزل مسکونی هم جزء مستثنیات دین محسوب می شود .
محلی که فرد و افرادی که تحت تکفل آن هستند بتوانند در آن اقامت کنند و آن محل قابلیت سکونت داشته باشد. قانونگذار شان محکوم علیه را در نظر گرفته است و عنوان کرده در شان محکوم علیه در حالت اعسار باشد .
در حالت اعسار یعنی در حد عرف معمول جامعه و مطابق با شان فرد در اجتماع .
بر این اساس می توان گفت واحد مسکونی که در حال ساخت است چون قابلیت سکونت ندارد جزء مستثنیات دین محسوب نمی شود .
قانونگذار بسیار محدود و محصور اموالی که شامل مستثنیات دین میشود را در قانون پذیرفته است . چون اصل را بر این میدانیم که دین باید استیفاء شود . بدهی باید پرداخت شود و طلب باید وصول شود .اگر دایره مستثنیات دین و اموال بدهکار را خیلی گسترده محسوب کنیم با این اصل قانونگذار ،که طلب باید وصول شود در تضاد است .
اما در مورد این موضوع ؛ نظر نویسنده مقاله این است که اگر واحد مسکونی نود درصد کامل است و قابلیت سکونت دارد . در صورتیکه فرد منزل مسکونی غیر از این نداشته باشد از هر طریقی که توقیف آن اخذ شده است خواه از اداره اجرائیات اداره ثبت یا اجرای احکام دادگستری ، قابل بررسی و اعتراض است .
محکوم علیه می تواند اعتراض کند و عنوان کند که منزل مسکونی غیر از این ندارم . جایی ندارم که افراد خانواده ام را سکنی بدهم و نمی توانم محل مناسبی برای آنها تهیه کنم .
مرجع رسیدگی با توجه به مدارکی که ارائه می شود یا شهود یا استعلام می تواند به این موضوع توجه و رسیدگی کند.