در مورد جهیزیه آنچه که باید بدانیم این است . قانون مدنی که تکلیف خیلی از موارد را در مورد مسائل مربوط به احوال شخصیه یا امور زندگی و امور حقوقی افراد مشخص کرده است . در مورد جهیزیه ساکت است . اما ما از مواد دیگر قانونی به این مسئله می رسیم که زوجه تکلیفی به تامین جهیزیه ندارد.
ماده 1107 قانون مدنی عنوان می کند. وظیفه مرد است که به عنوان بخشی از نفقه جهیزیه را یعنی اسباب و وسایل منزل را با توجه به وضعیت زوجه تهیه کند .
خیلی از افراد می پرسند : آیا اسباب و لوازم منزل نباید با توجه به شرایط زوج باشد؟ قانونگذار عنوان کرده متناسب با وضعیت زوجه .
در رویه عملی و عرف هم استرداد جهیزیه طبق سیاهه ملاک است و طبق سیاهه انجام می شود .
در صورتیکه سیاهه وجود نداشته باشد و اختلافی بروز کند. ماده 63 قانون اجرای احکام مدنی بیان می کند، اموالی که عموما و عرفا مورد استفاده خانم است متعلق به خانم . و اموالی که آقا بیشتر در منزل استفاده می کند مربوط به آقا است .
قاعده ید در فقه هم به همین مورد اشاره دارد . و می گوید اموالی را که زن مالکیت دارد مربوط به زن و آنچه مرد مالکیت داشته مربوط به مرد است .
در مورد وسایل مشترک قاعده ید و مالکیت رو کنار می گذاریم . و از قاعده انصاف استفاده می کنیم و می گوئیم لوازم مشترک باید بین دو طرف تقسیم شود . مگر اینکه خلاف آن ثابت شود. مثلا یکی از دو طرف فاکتور معتبری داشته باشد. آن را ارائه دهد و بگوید این وسیله را من خریداری کرده ام و خودم مبلغ را بابت آن پرداخت کرده ام . و فاکتور بنام او باشد که بتوان آن وسیله خاص را به ایشان تحویل داد .